"เรือจ้าง"

                                 12/10/2559

                                                                    “เรือจ้าง”

ตลอดระยะเวลาเกือบ 6 ปีเต็มของการทำหน้าที่ “โค๊ช” ที่ให้ความรู้ แนวคิดในการทำงาน ผ่านประสบการณ์ต่างๆ เพื่อเพิ่มมุมมองให้กับผู้จำหน่าย ผู้จัดการทั่วไป ผู้จัดการฝ่ายขายและทีมงานขาย ซึ่งต้องทุ่มเทและเอาใจใส่ อาชีพนี้จึงเปรียบเสมือน “เรือจ้าง” นั้นเอง
นับว่าเป็นเส้นทางที่ไม่ได้ง่ายดายสำหรับอาชีพนี้ ต้องห่างบ้านเป็นเวลาหลาย ๆ วันหรือเป็นเดือนเพื่อเดินทางไปโชว์รูมผู้จำหน่ายทุกแห่งทั่วเมืองไทย มีหลาย ๆ คนถามผมว่า “สนุกกับการเดินทางและท่องเที่ยวไปทุกหนทุกแห่ง มากหรือเปล่า?”  ผมตอบได้เลยว่าไม่ได้สนุกเลยแต่ที่สนุกและมีความสุขคือ “ความสุขใจ” ของการได้ให้ที่เหนือสิ่งอื่นใดทั้งหมด

อาการป่วยก็เป็นอุปสรรคอีกอย่างหนึ่ง ซึ่งแม้ว่าเราจะระมัดระวังดูแลรักษาสุขภาพตัวเองแล้ว แต่ก็เป็นเรื่องปกติของร่างกายคนเราที่จะเกิดอาการเจ็บป่วยได้จากการเดินทางต่างสถานที่บ่อยครั้ง ซึ่งต้องรีบรักษาตัวเองให้ทุเลาเบาบางลงไปให้ได้โดยเร็วเพื่อการสอนจะได้ไม่ติดขัดและดำเนินต่อไปได้
มีอยู่ครั้งนึง ในคืนนั้นที่ผมมีอาการป่วยที่คิดว่าเช้ารุ่งขึ้นจะไม่สามารถเข้าสอนที่โชว์รูมผู้จำหน่ายได้ ผมไม่สบายไข้ขึ้นสูงมากหนาวสั่นจนไม่รู้จะเอาผ้าห่มจากไหนมาเพิ่มได้อีก หูอื้อไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย ไม่มีแม้แต่เสียงที่จะพูด ครั้นจะไปโรงพยาบาลก็ไม่มีรถที่จะไป สิ่งแรกที่บอกตัวเองได้ในตอนนั้น คือ “ ต้องกินยาและพักผ่อนให้มาก ๆ ” เพื่อบรรเทาอาการเหล่านั้นให้หายให้เร็วที่สุด ในครั้งนั้นตัวผมป่วยจนแทบจะทนไม่ไหว แต่สิ่งที่กลัวมากที่สุดกลับไม่ได้กลัวว่าเราจะป่วยเป็นอะไรมาก แต่สิ่งที่กลัวมากกว่านั้นคือ “กลัวว่าผู้จำหน่ายและทีมงานจะรอเรา”
การเดินทางก็อีกเช่นกัน จากจังหวัดหนึ่งสู่อีกจังหวัดหนึ่ง ไม่ว่าจะเดินทางด้วยเครื่องบินที่ผมไม่คุ้นชินกับมันเลยทั้ง ๆ ที่เดินทางด้วยเครื่องมาเป็นเวลาหลายปีแล้วก็ตาม และรถยนต์ส่วนตัวซึ่งมีโอกาสที่จะเกิดอุบัติเหตุได้อยู่ตลอดเวลา แต่ก็ไม่เคยคิดว่าจะเป็นอุปสรรคในการทำงาน และบางครั้งเวลาที่ไปสอนต้องเจอกับสิ่งที่ไม่ควรจะได้เจอทั้งคนและองค์ประกอบอย่างอื่นที่ไม่เอื้ออำนวย แต่ก็ต้องใช้ความอดทนอดกลั้นและความพยายามอย่างมากที่จะทำมันให้ผ่านพ้นไปได้ด้วยดี
การเรียนรู้ที่จะอยู่โดยลำพังในต่างถิ่น และแก้ไขปัญหาต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นด้วยตัวเราเอง ถึงแม้บางครั้งเกิดความเหงาอยู่บ่อยครั้งก็ไม่สามารถที่จะเอ่ยปากบอกกับใคร ๆ ได้ต้องเก็บมัน แต่การได้ออกมาทำอาชีพ “เรือจ้าง” มันไม่ใช่ความ “ทุกข์” มันคือ “ความสุข” สุขกับ “การได้ให้” มันเป็นความรู้สึกที่ดีเสมอตลอดระยะเวลาของการทำหน้าที่ ที่ได้ให้วิชาความรู้ประสบการณ์ต่าง ๆ และการเรียนรู้ที่จะแก้ไขปัญหาต่าง ๆ เพื่อทุก ๆ คนจะได้นำไปฝึกฝนสร้างทักษะประสบการณ์ในอาชีพได้ “เป็นวิทยาทานของการให้” ที่เราทั้งทีมงานสามารถทำมันได้ดี
งานทุกงานของพวกเรามันคืองานแห่ง “ความรับผิดชอบของการให้ที่ไม่ได้หวังสิ่งหนึ่งสิ่งใดเป็นการตอบแทน” คำว่าหน้าที่ถือว่าความหมายนี้มันยัง “น้อยมาก” เมื่อเทียบกับคำว่า “ความรับผิดชอบของการให้ ”
หลาย ๆ ท่านฟังแล้วคงคิดว่าอาชีพนี้คงจะสบายได้ท่องเที่ยวไปทั่วประเทศน่าจะเป็นงานที่สนุก แต่เอาเข้าจริง ๆ แล้วมันไม่ใช่อย่างที่ทุก ๆ คนคิด ลำพังเพียงการสอนนั้นก็หมดเวลา ท่านคิดว่าเราจะหาเวลาจากตรงไหนเพื่อการพักผ่อนหรือเพื่อการท่องเที่ยวอย่างที่ทุก ๆ คนคิดแบบนั้นได้
การสอนที่เราจะต้องเตรียมการสอนหรือเรียกกันง่าย ๆ ว่าต้อง “ทำการบ้าน” ก่อนทุก ๆ ครั้งที่จะเข้าสอน เราจะต้องปรับตัวเข้าหาผู้จำหน่ายและทีมงานขาย ซึ่งแต่ละที่นั้นไม่เหมือนกันความยากง่ายย่อมแตกต่างกันเป็นธรรมดา
สิ่งหนึ่งที่อยากจะบอกให้ทุก ๆ คนได้คิด
“อาชีพใดก็แล้วแต่ล้วนแต่มีเกียรติมีศักดิ์ศรี อย่าได้ดูถูกอาชีพที่ทำอยู่เด็ดขาด แต่ต้องมีความรักความรับผิดชอบต่ออาชีพให้มาก”
 เพราะทุกคนนั้นมีอาชีพเพื่อเลี้ยงชีวิตตัวเอง เลี้ยงทุก ๆ ชีวิตในครอบครัว
“อย่าได้อยู่เพื่อหวังพึ่งพิงเพียงแค่มีอาชีพที่ได้ทำงานไปวัน ๆ หรือมีชีวิตในการทำงานแค่หายใจทิ้งไปวัน ๆ เท่านั้น ไม่เกิดประโยชน์อันใด”
ต้องศรัทธาในอาชีพหรืองานนั้น ๆ ที่เราทำมันด้วยความรักในอาชีพให้มากที่สุด
มีคำพูดประโยคหนึ่งที่เคยได้ลงให้ทุกคนได้อ่านแล้ว ขอนำมาลงอีกครั้งว่า
"...อาชีพเรือจ้างทำหน้าที่เพียงพายเรือไปส่งให้ถึงฝั่ง
...เกิดมรสุมอย่างไรก็ต้องส่งเขาให้ถึงฝั่ง
..แต่ตัวเรานั้นจะกลับอย่างไรไม่สำคัญ
...แต่ก็สุขใจที่ได้ทำหน้าที่นี้อย่างสุดความสามารถจากความรู้และประสบการณ์ที่มี...”

อาชีพ “เรือจ้าง” ....เป็นอาชีพที่มีความสุขที่สุดเมื่อเทียบกับการที่ทำงานอย่างอื่นมาทั้งชีวิตนี้......สุขใจมากจริงๆ เป็นอาชีพของผู้ให้อย่างแท้จริงให้โดยไม่คิดถึงผลตอบแทนใด ๆ กลับคืนมา แค่นี้เราก็..สุขใจ.....

สิ่งใด ๆ ที่ทุก ๆ คนได้อ่านและได้เรียนรู้จากบทความบทนี้ที่สามารถทำให้ทุกคนได้ประโยชน์ขอให้สิ่งเหล่านี้เป็นเครื่องที่คอยเตือนสติในการทำงานและการดำรงค์ชีวิตประจำวันของทุก ๆ คน และขอ มอบสิ่งดี ๆ ที่ท่านได้รับไปคืนสู่ผู้หญิงที่ผมรักมากขอให้ทุก ๆ สิ่งที่ตัวเขาคิดทำขอให้สัมฤทธิ์ผลดั่งใจที่เขาต้องการ



                                                                                                      Ta......รักและห่วงใยมาก
     
                                                                 ด้วยความปราถณาดีจาก

                                                                                                                          "โค๊ชเฒ่าเล่าเรื่อง"

                                                                                                              
                                                                                                                                     สวัสดี

ขอบคุณสำหรับการติดตามบทความนะครับจะรักษาสิ่งดีๆนี้ไว้เพื่อตอบแทนคุณทุกๆคนที่ได้กรุณาติดตามผลงาน....ขอบคุณจากใจจริง .....

• www.โค๊ชเฒ่าเล่าเรื่อง.com
• snuprai.blogspot.com
• facebook: songrit songrit
• Line Id: taaoo429